,,Kudłaty Przyjaciel'' rozdz. |

,,Kudłaty Przyjaciel'' rozdz. |

- Mamo!? Czy możemy mieć jeszcze jednego psa? Ze schroniska, albo z ulicy? - Mówi z błagalnym wzrokiem dziewczyna o imieniu Emma. - Kochanie przecież mamy już Huskiego. - Odpowiada mama. - No wiem... Felix to wspaniały i wierny przyjaciel, ale przecież jest masa psów, które nie mają domu. Są zaniedbane i na pewno smutnie. Nie mają rodziny...
- Mówi dalej Emma. - Kochanie. Nie, i kropka. - Dziewczyna poszła zasmucona do pokoju. Felix leżał na łóżku Emmy. Dziewczyna usiadła, a Felix położył głowę na jej kolanach. - To takie smutne piesku. - Mówi Emma. - Emmo! Wyprowadź Felixa na spacer! - Krzyczy z drugiego pokoju mama. - Dobrze mamo! - Odkrzykuje dziewczyna. - Tato by się zgodził na psa... Szkoda, że pracuje od ósmej rano do dwunastej wieczorem. Codziennie. Nawet w niedzielę... Więc to nie jego zdanie, i tak by nawet nie widział tego psa. - Mówi po cichu Emma. Gdy Emma i Felix wyszli już na spacer i byli daleko od domu Emma mówi: - Felix... Stańmy. Kochany Ty mój piesku. Na pewno chciałbyś mieć przyjaciół. Jesteś bez rówieśników, a psu oni są potrzebni...